Μια ανάγνωση της Ιστορίας που διδάσκονται οι μαθητές στην Τουρκία


Ξεφυλλίζοντας ένα περιοδικό, το ''Ε'' της 6/2/2011, διάβασα για την εκπαίδευση στην Τουρκία.  Είναι ενδιαφέροντα και σας μεταφέρω μερικά:
Υπάρχει στην Τουρκία η πρωτοβάθμια εκπαίδευση, που είναι υποχρεωτική και διαρκεί 8 χρόνια και  η δευτεροβάθμια που δεν είναι υποχρεωτική, διαρκεί 4 χρόνια.Υπάρχει βέβαια και η τριτοβάθμια, αλλά εδώ θα δούμε μερικά βιβλία και τις αναφορές τους σε ιστορικά γεγονότα, των δυο βαθμίδων.
Πριν από αυτό να αναφέρω ότι, υπάρχει το σύστημα των πολλαπλών σχολικών βιβλίων και έτσι κυκλοφορούν διαφορετικά βιβλία Ιστορίας για κάθε τάξη...Αλλά όλα συγκλίνουν στις κατευθυντήριες γραμμές του Εθνικού Συμβουλίου Εκπαίδευσης και Αγωγής της χώρας.
Τα βιβλία τώρα, σε ότι μας αφορά:
Το βιβλίο της Β' τάξης την πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης αναφέρεται στη Θεσσαλονίκη ως γενέθλια πόλη του Κεμάλ Ατατούρκ, με φωτογραφία του σπιτιού του και τις νίκες τους μέχρι την απελευθέρωση της Σμύρνης από ''την εχθρική κατοχή'' , χωρίς να αναφέρει ποιος είναι ο εχθρός.
Το βιβλίο της Δ' τάξης περιλαμβάνει φώτο της Αγιά- Σοφιάς και πίνακα με τις σημαντικότερες γιορτές μουσουλμάνων και χριστιανών.
Στο βιβλίο της ΣΤ' οι Έλληνες αναφέρονται μεταξύ των πολιτισμών της Ανατολής. Δημοσιεύεται φωτογραφία της Περγάμου με σχόλιο ότι η Ανατολή είναι ένα υπαίθριο μουσείο.
Τα παιδιά μεγαλώνουν χρόνο με το χρόνο , οπότε στην Ζ' τάξη διαβάζουν ότι οι Έλληνες είναι οι εχθροί στα πλαίσιο της Μικρασιατικής Εκστρατείας, που με μια φράση συνδέεται με τη μάχη του Ματζικέρτ:''Η μεγάλη επίθεση που άρχισε στις 22 Αυγούστου για να πεταχτεί εξ ολοκλήρου ο εχθρικός στρατός από την πατρίδα μας και έληξε στις 30 Αυγούστου, ήταν ο τελευταίος κρίκος του αγώνα μετά το Ματζικέρτ, για να γίνει η Ανατολή τουρκική πατρίδα''.
Σ'αυτό το βιβλίο αναφέρεται ο ελληνικός μεγαλοϊδεατισμός ως διαχρονική απειλή, που εκδηλώνεται στην απόπειρα κατάκτησης της Κύπρου, στην τάση μετατροπής του Αιγαίου σε ελληνική θάλασσα, στην πολιτική στήριξη της τρομοκρατίας στην Τουρκία, στην καταπίεση των Τούρκων της δυτικής Θράκης και στην παρεμπόδιση της εισόδου της Τουρκίας στην ΕΕ.
Ωστόσο σε άλλο κεφάλαιο, δίπλα στη φωτογραφία του Ατατούρκ στη Θεσσαλονίκη αναφέρεται:''Οι κυβερνήσεις της Ελλάδας ασκούν πιέσεις στη μειονότητα, αλλά γίνεται προσπάθεια αυτά τα θέματα να επιλυθούν με διαπραγματεύσεις. Οι σχέσεις Ελλάδας -Τουρκίας τα τελευταία χρόνια, με τις προσπάθειες και των δύο χωρών, έχουν μπει σε περίοδο ανάπτυξης''.
Τέλος σημειώνεται ότι οι Έλληνες είχαν τάση ανεξαρτητοποίησης από την Οθωμανική Αυτοκρατορία και γίνεται συνοπτική αναφορά στην καταστολή της Ελληνικής Επανάστασης.
Στο βιβλίο της Η' τάξης αναφέρεται στην ελληνική απόβαση στη Σμύρνη, που έγινε με παρότρυνση και στήριξη των ξένων δυνάμεων, και επίσης, χωρίς να τις κατονομάζει, στις μειονότητες- που ενώ  ''επί αιώνες ζούσαν μια ήρεμη και ήσυχη ζωή, υποδέχθηκαν με μεγάλη χαρά τον ελληνικό στρατό. Τώρα ονειρεύονταν να καταλάβουν μέρος των εδαφών της Τουρκίας''.  Προστίθεται ότι το Πατριαρχείο έπαιρνε εντολές από την ελληνική κυβέρνηση για αντιτουρκική δράση.
Υπάρχουν αναφορές στην πρώτη σφαίρα κατά των Ελλήνων, στο βομβαρδισμό του διοικητηρίου της Σμύρνης, στη θανάτωση των Τούρκων αξιωματικών και σε άλλες μάχες, όπως επίσης στην υποχώρηση του ελληνικού στρατού, ο οποίος προχωρώντας προς τη Σμύρνη, '' έκαιγε και γκρέμιζε τα χωριά και τις πόλεις από τις οποίες περνούσε''. Η ίδια η καταστροφή της Σμύρνης δεν αναφέρεται, ούτε η ανταλλαγή των πληθυσμών και το μετέπειτα σύμφωνο ειρήνης Κεμάλ Ατατούρκ- Ελευθερίου Βενιζέλου.
Πάμε στη Δευτεροβάθμια εκπαίδευση.
Το βιβλίο της Α' τάξης αποκαλεί, αναχρονιστικά,  την Ανατολία Τουρκία και δεν προσδιορίζει ως ελληνικά φύλα τους Λύδιους, τους Φρύγες και τους Ίωνες που την κατοικούσαν στην αρχαιότητα. Η αναφορά στο Βυζάντιο είναι σύντομη, χωρίς να αναφέρεται ότι η γλώσσα του κράτους ήταν η ελληνική. Ο Πατριάρχης αναφέρεται ως ο θρησκευτικός ηγέτης των Ορθοδόξων όλου του κόσμου.

Το βιβλίο της Β' τάξης αποκαλεί την Ελληνική Επανάσταση εξέγερση και την αποδίδει στον μεγαλοϊδεατισμό της Εθνικής Εταιρείας, όπως αποκαλείται αναχρονιστικά η Φιλική Εταιρεία. Αναφέρει ότι ο Μωάμεθ ο Πορθητής έδωσε αυτονομία στους Ορθόδοξους, ώστε να μη στραφούν στη Δύση,  ότι η τοπική αυτοδιοίκηση ήταν ανεξάρτητη, ότι οι Έλληνες ήταν ελεύθεροι στις θάλασσες και ότι είχε δημιουργηθεί μια αστική τάξη εμπόρων. 
Σε άλλο σημείο χαρακτηρίζει παράλειψη του Οθωμανικού κράτους το να  μην επιβάλει ενιαία εκπαίδευση. επιτρέποντας την ύπαρξη μειονοτικών σχολείων-τα οποία όμως, ωφέλησαν, όπως λέει, τη γενική παιδεία, σε αντίθεση με τα σχολεία των Γάλλων και των Αμερικανών στη νοτιοδυτική Τουρκία, που ωθούσαν τις μειονότητες σε απόσχιση.
Το Πατριαρχείο κατηγορείται για συνεργασία με Ελλάδα με σκοπό την προσάρτηση του Πόντου.Κατηγορείται μάλιστα η σημερινή Ελλάδα ότι ιδρύει ποντιακά σωματεία, ότι αναγνώρισε την ποντιακή γενοκτονία και ότι βάζει την αναγνώριση της ποντιακής γενοκτονίας όρο για την ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ.
''Η Ελλάδα έχει κάνει εθνική της πολιτική την τριβή και την ένταση με την Τουρκία'' γράφει ''και με νόμο καθιέρωσε την 19η Μαΐου ως ημέρα μνήμης της δήθεν γενοκτονίας και οι κληρικοί παίζουν πρωταρχικό ρόλο στην εμφάνιση αυτών των θεμάτων και το Πατριαρχείο είναι το ίδρυμα που πρωτοστάτησε στις απόπειρες ίδρυσης ποντιακού κράτους ''.
Το βιβλίο της Γ' τάξης αναφέρεται στην ίδια περίοδο και έχει παρόμοια δομή με αυτό της Β' τάξης.





1 σχόλιο:

  1. ΧΧΧΧμμμμμμμμ ενδιαφερον. Νομιζω οτι μοιαζουμε με τους Τουρκους σε ενα πραγμα (τουλαχιστον): Τρωμε την ιδια πλυση εγκεφαλου. "Η Ελλαδα απειλει την Τουρκια" λενε αυτοι."Η Τουρκια απειλει την Ελλαδα" λεμε εμεις. Και ολα αυτα γινονται τοσα χρονια για εσωτερικη καταναλωση. Για να εξοπλιζουμε στρατους και να θησαυριζουν καποια λαμογια. Η απειλη της μιας χωρας προς την αλλη δεν υφισταται. Ειναι ενα καλοστημενο παραμυθι..... Τουλαχιστον, εγω αυτο πιστευω. Γεια και χαρα σου Elpidaanna.

    ΑπάντησηΔιαγραφή