Κάρολος Ντίκενς: Παιδικά χρόνια

''Στοιχηματίζω'', έγραφε ο Τσέρτερτον, Βρετανός συγγραφέας, ''ότι ο Ντίκενς θα δεσπόσει σε όλη την Αγγλία του 19ου αιώνος. Είναι ο μόνος που θα μείνει στην αθανασία''!!
Σίγουρα η δόξα του Ντίκενς ακτινοβολεί σε όλο τον κόσμο μέχρι και σήμερα, περισσότερο από ποτέ!
Η παιδική ηλικία αυτού του ευφυούς άνδρα ήταν φρικτή και την ανάμνηση της την κράτησε κρυφή ακόμη και από τη γυναίκα του ..
Στο Τσάταμ ( Κεντ), έζησε ως τα εννιά του χρόνια, μια ζωή ανέφελη, σε έναν τόπο που ο καθένας τον γνώριζε και εκείνος γνώριζε τους πάντες. 
Δεν είχε φύγει ποτέ μακριά από τον τόπο του και την οικογένειά του.
Ο πατέρας του, ο Τζων Ντίκενς, προϊστάμενος της επιμελητείας του Ναυτικού,ήταν πραγματικός κύριος. Και η μητέρα του μια πραγματική κυρία που είχε και καμαριέρα.
Κάθε Κυριακή είχαν το δικό τους στασίδι στην εκκλησία.Και το σπίτι τους, ένα από τα ομορφότερα της πόλης ,ήταν τόσο χαρούμενο από τις φωνές και τα γέλια των 7 μικρών αδελφών του, που έμοιαζε σαν να είχαν κάθε μέρα γιορτή,
Ο Κάρολος ήταν το παιδί-θαύμα της οικογένειας!
Πώς μπορούσε το εννιάχρονο αγόρι να αμφισβητήσει τα λόγια του πατέρα του όταν μια μέρα του είπε ''Να δουλεύεις σκληρά. Μην αφήσεις να σε αποθαρρύνει τίποτε, να κάνεις οικονομίες και να μου το θυμηθείς, κάποια μέρα θα γίνεις ο κύριος του Γκραντ'ς Χιλλ!
Πώς μπορεί να νοιώσει ο Κάρολος αβεβαιότητα δίπλα σε αυτόν τον εξαίρετο  πατέρα;;
Πώς να γνώριζε το μικρό αγόρι ότι ο πατέρας του που δίδασκε οικονομία και συνταγές επιτυχίας ήταν στην πραγματικότητα ένας μποέμ, που κυνηγά χιμαιρικά όνειρα;;
Και το έμαθε με πολύ άσχημο τρόπο....
Ήρθε πρώτα η μετάθεση του πατέρα στο Λονδίνο...Στο Τσάταμ μένει μόνο ο Κάρολος και περιμένει εκεί, στο οικοτροφείο του αιδεσιμότατου Τζιλς,  να έρθει η πρόσκληση του πατέρα του, που εμπιστευόταν τυφλά.
Και η μέρα αυτή έφτασε....και ήταν χειμώνας όταν ο μικρός Κάρολος παίρνει την άμαξα και μαζί με καλάθια με λαχανικά και πατάτες, φορώντας ένα πολύ κοντό βελούδινο παντελόνι, μια μαύρη ζακέτα και ένα άσπρο ψηλό καπέλο που φορούν οι μαθητές του Καντέρμπουρυ Κόλλετζ, φτάνει στο Λονδίνο.
Εκστασιασμένος από την πολιτεία που ποτέ δεν είχε δει, μεθυσμένος από μεγάλες προσδοκίες, συναντά τον πατέρα του που τον οδηγεί μέσα στη βροχή, στις πιο φτωχικές συνοικίες ,στα πιο βρώμικα δρομάκια , στο Κάμντεν Τάουν, σε ένα άθλιο προάστιο του Λονδίνου.Εκεί ήταν το σπίτι τους, ένα σπιτάκι τριών δωματίων, χωρίς κουρτίνες, χωρίς έπιπλα, χωρίς μεγαλεία και καμαριέρα.
Ο Κάρολος καταλαμβάνεται από ένα ρίγος που δεν λέει να σταματήσει.
Η οικογένειά του, διψασμένη για μεγαλεία, ζει εκεί. Τα πάντα έχουν αλλάξει.
Ο πατέρας δεν πάει στο γραφείο. Η μητέρα του γυρίζει τριγυρνώντας στο Λονδίνο όλη τη μέρα κυνηγώντας, ένας θεός ξέρει, τι είδους περιπέτειες ...
Δεν φροντίζει τα παιδιά της....
Έτσι ο Κάρολος πρέπει να πλύνει, να ντύσει τα αδελφάκια του, να τα ταΐσει, να σκουπίζει το σπίτι, να κάνει τα ψώνια, να πλένει πιάτα, αλλά και να πουλά στο ενεχυροδανειστήριο κάποιο αντικείμενο από όσα ξέμειναν,κρύβοντάς το κάτω από το παλτό του. Πώς αλλιώς θα πληρώσουν τη σπιτονοικοκυρά ή τον χασάπη;;;
Οι σπουδές του ανήκουν στο παρελθόν.
Το χειρότερο από όλα για το μικρό αγόρι ήταν η ανακάλυψη που έκανε στο Λονδίνο για τους γονείς του αλλά και τους άλλους συγγενείς τους:
Ο πατέρας του δεν ήταν παρά ένας γελοίος, ψωροπερήφανος, ένας κούφιος άνθρωπος...
Η μητέρα του αλλά και οι θείοι και θείες του,όλοι αυτοί οι σοβαροί άνθρωποι, ήταν αχρείοι!
Κάποιο βράδυ, ακούει τον πατέρα του να αναγγέλλει θριαμβευτικά ότι βρήκε δουλειά...............στον μικρό Κάρολο.
Το ''πού'' το διαπιστώνει ο ίδιος ο Κάρολος την άλλη μέρα,όταν τον οδηγεί ο πατέρας του στο εργοστάσιο βερνικιών του Ολντ Χαντζερφορντ Σταιρς, σε ένα απαίσιο δρομίσκο, κατευθείαν στον Τάμεσι, σε ένα παμπάλαιο κτίριο, ετοιμόρροπο, με σαπισμένα πατώματα, γεμάτο ποντίκια
Σ' αυτό το ερείπιο ο Κάρολος Ντίκενς θα κολλά ετικέτες σε κουτιά με βερνίκι από τις 7 το πρωί έως τις 8 το βράδυ για να εξασφαλίσει 6 σελίνια στην οικογένειά του, για να μην πεταχτούν στο δρόμο. 
Οι παρέες του είναι πλέον κάτι αλητόπαιδα του λιμανιού που δουλεύουν μαζί του.
Κρύο, πείνα, εγκατάλειψη, απελπισία για τα όνειρα που χάθηκαν, τρόμος στη σκέψη ότι και ο ίδιος μπορεί να γίνει ένας αλήτης, ένας ακαμάτης,ένας ληστής, αλλά και ντροπή ήταν ότι ένιωσε  τα χρόνια αυτά στο Λονδίνο.
Η ντροπή ήταν για τη φυλάκιση του πατέρα του αφού δεν μπορούσε να αποπληρώσει τα υπέρογκα χρέη που δημιουργούσε συνεχώς.
Έτσι το περήφανο παιδί του κ.Ντίκενς, που θα ''γινόταν κύριος του Γκαντ'ς Χιλλ'', άρχισε να έχει νευρικές κρίσεις που πολλαπλασιάζονταν συνεχώς.
Ένας διευθυντής του εργοστασίου βερνικιών, που ήταν και μακρινός ξάδελφος του πατέρα του, τον λυπήθηκε και τον μετέφερε στο μαγαζί του εργοστασίου.
Ο Κάρολος γνώρισε εκεί τους χειρότερους εξευτελισμούς.
Αυτός ο μεγαλοφυής συγγραφέας, εκείνη την περίοδο ζητιάνευε μπροστά στο Κόβεντ Γκάρντεν....
Και ξαφνικά ο ''ήλιος έλαμψε''! Μια μικρή κληρονομιά τους επιτρέπει να ξεχρεώσουν τα χρέη του πατέρα και να βγει από τη φυλακή.
Ο Κάρολος επωφελείται...Το σκάει από το εργοστάσιο...Δεν έχει καιρό αλλά ούτε και κέφι να σκεφτεί για τις σπουδές του.Έμαθε μερικά στοιχειώδη σε μια εμπορική σχολή της συνοικίας και μπαίνει αμέσως στον κόσμο των επιχειρήσεων.
Βοηθός δικηγόρου ,υπάλληλος σε διάφορα γραφεία συμβολαιογράφων και δικαστικών, αλλά και ως ηθοποιός που υποδύεται μικρούς ρόλους στα θέατρα του Ίσλινγκτον και του Σάουθγουωρκ.

Ένα βράδυ αντίκρισε στη βιτρίνα του παλαιοπωλείου την σωτηρία του!
Είναι ένα παλιό εγχειρίδιο στενογραφίας. Στη σοφίτα του στο Μπόροου, περνά νύχτες πολλές, δίνοντας μόνος του αγώνα ταχύτητας με τα ιερογλυφικά του.
Και ένα πρωί, οι γηραιοί τζέντλεμεν με τις περούκες που συντάσσουν τα πρακτικά του εκκλησιαστικού δικαστηρίου της Βουλής των Κοινοτήτων, βλέπουν έναν νέο συνάδελφο να καταφθάνει.  
Η άνοδός του  είναι ιλιγγιώδης. Στα 17 του χρόνια, στενογράφος. Στα 18 συντάκτης. Στα 19 ρεπόρτερ του ''Τρου Σαν''. Στα 20 μεγάλος ρεπόρτερ του ''Μόρνινγκ Κρόνικλ''. Και στα 22 του είναι ο Μποζ, ο συγγραφέας των ''Λονδρέζικων σκίτσων''που δημοσιεύει το ''Μάνθλυ Μάγκαζιν'' και γνωρίζουν τεράστια επιτυχία.
Με το ροζ γιλέκο, ζακέτα στο χρώμα του φουντουκιού, λευκό γαρύφαλλο στο πέτο, είναι ο πιο γνωστός και ο πιο αξιοζήλευτος άνθρωπος στην Φλητ.
Και ήταν μόνο η αρχή..........


πηγή ΙΣΤΟΡΙΑ τεύχος 26




Πρόγραμμα αναδάσωσης στην Πάρνηθα

Είναι ελπιδοφόρο να παρακολουθείς τόσους εθελοντές να συμμετέχουν με ενθουσιασμό, στο πρόγραμμα αναδάσωσης της Πάρνηθας.
Ελπιδοφόρο γιατί, αν και καθυστερημένα, γινόμαστε  όλο και πιο πολύ ευαισθητοποιημένοι πολίτες, σε θέματα περιβάλλοντος.


Το πρόγραμμα ξεκίνησε  στις 20 Νοεμβρίου και θα συνεχιστεί κάθε Σαββατοκύριακο με τη συμμετοχή εθελοντών, εκτός των εορτών, και μέχρι το Μάρτιο. Δηλώσεις συμμετοχής στο  parnitha. wwf. gr
Οι εθελοντές θα παρακολουθήσουν θεωρητικά μαθήματα μετά την εγγραφή τους και πρακτική εξάσκηση τις ώρες της εργασίας αναδάσωσης.
Πρέπει να σημειωθεί ότι κάθε ημέρα δράσης στην Πάρνηθα θα ανεβαίνουν έως εκατό εθελοντές, καθώς σύμφωνα με τους επιστήμονες του Φορέα Διαχείρισης αυτός είναι ο ανώτατος αριθμός επισκεπτών που «αντέχουν» οι περιοχές όπου θα πραγματοποιηθούν οι αναδασώσεις.
Η καταστροφή που άφησε η πυρκαγιά του 2008, σε πολλά σημεία είναι μη ανατρέψιμη.
Σε άλλες περιοχές θα γίνει προσπάθεια αναδάσωσης. 
Ενέργειες δεν γίνονται για τα δάση της χαλεπίου πεύκης (10.562 στρ.), που η αναδημιουργία του δάσους είναι εξασφαλισμένη από τη φυσική αναγέννηση που θα ακολουθήσει μετά την πυρκαγιά. Τα κουκουνάρια γεμάτα σπόρους των παλαιών δέντρων που δεν κάηκαν, θα ''φροντίσουν'' γι αυτό.
Θα αναδημιουργηθούν, επίσης, τα δάση αείφυλλων πλατύφυλλων (3.976 στρ.) , μετά τις πρώτες βροχές, με την αναβλάστηση των πρέμνων, οι ρίζες των οποίων δεν καίγονται από την πυρκαγιά. Για τα δάση αυτά, όπως και για τα δάση της χαλεπίου πεύκης, απαιτείται μόνο προστασία από βόσκηση και από νέα πυρκαγιά.
Όμως τα  21.800 στρέμματα που κάηκαν ολοσχερώς, ήταν δάσος κεφαλληνιακής ελάτης.
Και εδώ έγκειται το πρόβλημα:
Η κεφαλληνιακή ελάτη, μοναδική στον κόσμο, είναι ψυχρόβιο είδος και δεν είναι προσαρμοσμένη στις πυρκαγιές, οι οποίες κατακαίουν και τα κουκουνάρια της, με αποτέλεσμα να μην υπάρχουν σπόροι μετά την φωτιά. Επιπλέον, η ανάπτυξη των νεαρών φυτωρίων της απαιτεί σκίαση, που δεν υφίσταται στις καμένες εκτάσεις. Για την εξασφάλιση της σκίασης πρέπει να δημιουργηθεί προδάσος από άλλα είδη όπως μαύρη πεύκη, ή άρκευθος,  στη σκιά του οποίου θα φυτευτεί ελάτη.
Πολλά χρόνια θα χρειαστούν για να αναγεννηθεί μέρος του δάσους που κάηκε.
Οι επιπτώσεις για μας, τους κατοίκους της Αττικής, θα γίνουν περισσότερο αισθητές  με την πάροδο των χρόνων και για πολλά χρόνια!!
Η Πάρνηθα, ως εθνικός δρυμός, ως πνεύμονας οξυγόνου χρειάζεται την αμέριστη προσπάθειά μας και προσοχή μας.
Ας έχουμε το νου μας, για να καταγγέλλουμε παρατυπίες ενάντια στο περιβάλλον και το δάσος της Πάρνηθας.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι, εκτός από την ανοχή της πολιτείας, που χάσαμε χιλιάδες στρέμματα δάσους από καταπατητές , επιδείξαμε και εμείς οι απλοί πολίτες παραβατικές συμπεριφορές αλλά και αδιαφορία!!

 Ο Γεώργιος Αμοργιανιώτης,
Δασολόγος-Δασάρχης Πάρνηθας, είπε για τις επιπτώσεις του καμένου δάσους:

''Η εκδήλωση πυρκαγιάς σε μία περιοχή έχει σοβαρότατες περιβαλλοντικές, οικολογικές, οικονομικές, αισθητικές, πολιτιστικές και λοιπές επιπτώσεις για τους κατοίκους της περιοχής αυτής. 
Στα δασικά οικοσυστήματα έχουμε οπισθοδρόμηση για αρκετές δεκαετίες, η πανίδα της περιοχής που επιβίωσε της πυρκαγιάς μεταναστεύει για άλλους βιότοπους, η συγκράτηση του νερού στο έδαφος μειώνεται δραματικά, ενώ αντίθετα αυξάνει κατακόρυφα η επιφανειακή απορροή, παρασύροντας το γόνιμο επιφανειακό έδαφος, αυξάνοντας τις παροχές των ρεμάτων και δημιουργώντας πλημμυρικά φαινόμενα . 
Ο κίνδυνος διάβρωσης του εδάφους στην καμένη περιοχή της Πάρνηθας και δημιουργίας πλημμυρικών φαινομένων είναι πολύ μεγάλος, τόσο λόγω των μεγάλων εγκάρσιων κλίσεων που επικρατούν, όσο και της παντελούς πλέον απουσίας βλάστησης, η οποία δυστυχώς κατακάηκε στο σύνολό της από τη μεγάλη ένταση της φωτιάς, με αποτέλεσμα την κατακόρυφη αύξηση της επιφανειακής απορροής.''
Οι μετεωρολόγοι μιλούν για ακραία καιρικά φαινόμενα που θα πλήττουν από εδώ και πέρα συχνά τη χώρα μας!
Ας μην παραπονεθούμε για τις πλημμύρες και τα κανάλια -δρόμους που θα βλέπουμε συχνά!! Καταστρέφοντας τη φύση, καταστρέφουμε τη ζωή μας.
Ας δείξουμε υπευθυνότητα και ως επισκέπτες των τόπων αναψυχής της Πάρνηθας. Το πρόβλημα με τα απορρίμματα είναι τεράστιο. Γίνεται συχνά παράκληση στους επισκέπτες να χρησιμοποιούν τους σχετικούς κάδους!
Κι όμως....τα απορρίμματα είναι ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο Εθνικός Δρυμός Πάρνηθας.


Αυτά συσσωρεύονται στους χώρους αναψυχής και λόγω καθυστέρησης στην αποκομιδή τους από την αρμόδια υπηρεσία του Δήμου Αχαρνών, διασπείρονται σε μεγάλη απόσταση από τους σκύλους και τις αλεπούδες που περιφέρονται στο βουνό, καθώς και από τον αέρα.
Λίγη ευαισθησία και υπευθυνότητα αν επιδείξουμε, όλα θα αρχίσουν να αλλάζουν!! 


πηγές Εδώ     και Εδώ





Η ανεργία των πτυχιούχων...

Το θέμα των άνεργων νέων είναι μεγάλο και έχει αναλυθεί αρκετά..Έχω διαβάσει πολλές απόψεις και αρκετές εκ διαμέτρου αντίθετες μεταξύ τους!
Καταθέτω και εγώ την άποψή μου, μετά από τόσες εντυπώσεις που μου δημιουργήθηκαν από όσα διάβασα!

Η ανεργία είναι ο εφιάλτης κάθε πολίτη, που χρειάζεται εργασία για να εξασφαλίσει αξιοπρεπή επιβίωση.
Σήμερα, το περιβάλλον το οικονομικό δεν ευνοεί  εύρεση εργασίας. Επιχειρήσεις απολύουν συνεχώς, χρησιμοποιώντας την απόλυση ως πρώτο μέσον αντιμετώπισης της ύφεσης. Έτσι αποδυναμώνεται η δυνατότητα κατανάλωσης και ο φαύλος κύκλος συνεχίζεται.

Στη χώρα μας τα πράγματα είναι χειρότερα. Γιατί ποτέ δεν έδινε ευκαιρίες αξιοκρατικές στους νέους ,ειδικά στους  πτυχιούχους, αφού εξακολουθούσε και εξακολουθεί κατά ένα μέρος, να ισχύει  το ''μέσον''!!
Στις ευρωπαϊκές χώρες είναι κάπως διαφορετικά...Οι ευκαιρίες υπάρχουν, οι επιχειρήσεις λειτουργούν περισσότερο με νέα, φρέσκα μυαλά  και δίνουν τις θέσεις εργασίας περισσότερο αξιοκρατικά!
Αποτέλεσμα για τη χώρα μας, είναι να φεύγουν νέοι πτυχιούχοι κατά κύριο λόγο, για άλλες χώρες, κυρίως της Ευρώπης και ας είναι το  οικονομικό τοπίο σε όλη την Ευρώπη αρκετά θολό...Ο καθένας όμως ελπίζει περισσότερο σε θολό περιβάλλον παρά σε απόλυτο σκοτάδι!!
Νέα μετανάστευση λοιπόν παρατηρείται στη χώρα μας.Πτυχιούχοι που κάνουν το μεταπτυχιακό τους εκτός Ελλάδας δεν γυρνούν πίσω ή πτυχιούχοι που δεν βρίσκουν δουλειά εδώ,φτιάχνουν το μέλλον τους εκτός της χώρας.
Όπως και την περίοδο της μετανάστευσης σε Αμερική, Γερμανία, Αυστραλία κυρίως, που η χώρα έχασε ένα μεγάλο μέρος εργατικού δυναμικού, με θέληση και όρεξη για δημιουργία, έτσι και τώρα, χάνει ένα μεγάλο μέρος επιστημονικού δυναμικού!

Πολλοί έχουν  εξηγήσει τους λόγους και τις λύσεις που πρέπει να δοθούν ή να ''εφευρεθούν''!!
Αλλά και κάποιοι έχουν κατηγορήσει τους νέους  των 700 ευρώ --σήμερα 500 ευρώ--και μάλιστα τους πτυχιούχους, ως τεμπέληδες, αδαείς, απαίδευτους, καλοπερασάκηδες, ανεύθυνους, στείρους από ιδέες, φοβισμένους να πάρουν ρίσκο, ανθρώπους που ζουν με τους γονείς τους, που από
το χαρτζιλίκι τους ζουν και διασκεδάζουν. Τους παρουσιάζουν ότι θεωρούν εαυτούς ως ''εκλεκτούς του Θεού '' γι αυτό ζητούν διευθυντικές θέσεις με το που παίρνουν το πτυχίο τους, τους κατηγορούν για λάθος εκπαιδευτικές επιλογές, για απαιτήσεις έξω από την πραγματικότητα!!

Το να είναι κανείς απόλυτος είναι λάθος!!! Ασφαλώς και υπάρχουν και αυτοί οι νέοι...Οι τεμπέληδες που περιμένουν μια θέση εργασίας, από το ''μπάρμπα από την Κορώνη'' του θείου του φίλου της νύφης της αδελφής του πατέρα τους!!!!!
Ασφαλώς και υπάρχουν και νέοι που ζουν από το χαρτζιλίκι των γονιών τους, ψάχνοντας θέση εργασίας, στο αντικείμενο που σπούδασαν!
Ασφαλώς και δεν ρισκάρουν και είναι και απαίδευτοι!!!
Όμως, κύριοι, γιατί στο εξωτερικό βρίσκουν, όσοι έφυγαν, θέση ανάλογη των προσόντων τους;;; Και να μην ξεχνάμε ότι επαγγελματική εμπειρία αποκτά κανείς όχι από το Πανεπιστήμιο αλλά από την εργασία.Τους δίνουν εδώ οι επιχειρηματίες την ευκαιρία που δίνουν οι συνάδελφοί τους Ευρωπαίοι;;;

Αν διαβάσει κανείς τις στατιστικές της χώρας μας, θα δει ότι ένα πολύ μεγάλο μέρος των πτυχιούχων εργάζεται σε θέσεις που δεν έχουν σχέση με το αντικείμενό τους..
Μάλιστα, κατέχουν πολλοί, μα πάρα πολλοί, θέσεις κλειδιά, χωρίς αξιοκρατία και χωρίς προσόντα μόνο και μόνο με το γνωστό ''μέσον''!
Το θέμα τώρα του ρίσκου είναι πολύπλευρο.  Ποιος όμως, μπορεί να κατηγορήσει ένα νέο που δεν ρισκάρει;;; Πόσο εύκολο είναι να δανειστεί ο ανειδίκευτος πτυχιούχος από τράπεζα για να ανοίξει δική του δουλειά;;;
Στη χώρα μας, στη χώρα της γραφειοκρατίας, του καρτέλ, του άγριου ανταγωνισμού, ποιος νέος μπορεί να αναρριχηθεί κάνοντας εφαρμογή τα δικά του όνειρα και τις νέες ιδέες που τυχόν έχει;;;Σε μια κλειστή αγορά δεν είναι εύκολο το ''επιχειρείν''!!!
Ας είμαστε ρεαλιστές! Το να κατηγορείς είναι μια εύκολη, μάλλον πανεύκολη υπόθεση!!! Το να βλέπεις σφαιρικά ένα θέμα και να ζυγιάσεις τα υπέρ και τα κατά θέλει δυνατότητες!!!
Παραδείγματα  εργαζομένων Ελλήνων στο εξωτερικό θα βρει κανείς πάμπολλα!!!
Με άδειες που ο επιχειρηματίας δεν τις ''κόβει'' με απειλή την απόλυση, με ρεπό, με 8άωρο, με αναγνωρισμένες υπερωρίες άλλοτε ως χρήμα και άλλοτε --όπως στις Βρυξέλλες , με ρεπό!!
Αλλά και στο εξωτερικό υπάρχουν πάμπολλα αρνητικά για τους εργαζόμενους..Κι όμως δεν αποφασίζουν να γυρίσουν πίσω, στη χώρα τους, την πατρίδα μας, γιατί τα αρνητικά είναι περισσότερα εδώ!
Στην Ελλάδα κυριαρχούν οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις, που, οι περισσότερες, προσλαμβάνουν υπαλλήλους για όλες τις δουλειές και φυσικά ως οικογενειοκρατικές, δεν δέχονται νέες ιδέες και νέες μεθόδους!
Ούτε φυσικά αναγνωρίζουν, πάμπολλες φορές, τα νόμιμα κατοχυρωμένα δικαιώματα των εργαζομένων!!!
Η γραφειοκρατία και η φοροδιαφυγή επικρατούν!!!
Και όσο δεν ''γκρεμίζεται '' αυτό το σύστημα για να ξαναχτιστεί από την αρχή, όσο δεν δίνεται ώθηση για πάταξη  της ύφεσης, όσο δεν επιβάλλεται αλλαγή νοοτροπίας ,τόσο το  οικονομικό περιβάλλον θα είναι εχθρικό για τον νέο εργαζόμενο..
Και τώρα με τις απολύσεις θα γίνει τρομακτικό!!!!

Εδώ, υπάρχουν μαρτυρίες νέων εργαζόμενων στην Ευρώπη, με όλα τα θετικά και τα αρνητικά των χωρών που τους φιλοξενούν!



Tην Παρασκευή ήταν η παγκόσμια ημέρα κατά της γούνας!

Tην Παρασκευή ήταν η παγκόσμια ημέρα κατά της Γούνας...Ο κάθε ένας από μας έχει τις απόψεις του, άλλος υπέρ και άλλος κατά. 
Πολλοί απλά αδιαφορούν!
Η ημέρα αυτή επιλέχθηκε, όχι τυχαία, αλλά επειδή αρχίζουν οι αγορές και τα δώρα εν όψη των εορτών των Χριστουγέννων.
Πολλά ή ίσως τα περισσότερα ζώα που εκτρέφονται, βασανίζονται πραγματικά για να πάρει ο παραγωγός  τη γούνα τους. Πολλά είναι ζωντανά την ώρα που γδέρνεται το ζώο , για να μην χαλάσει η γούνα του!!!!! 
Φοβερές πρακτικές για να φορέσει μια κυρία γούνινο παλτό...
Αλλά από την άλλη ζούνε τόσοι και τόσοι εργαζόμενοι με αυτό το είδος εργασίας!
Πριν τριμήνου, ακτιβιστές είχαν ελευθερώσει από εκτροφείο της Κοζάνης τα ζώα που έτρεχαν ελεύθερα στη γύρω περιοχή.
Παραθέτω μόνο τις επιστολές που αντάλλαξαν τα δύο ''αντίπαλα'' μέρη!:
 Οι περιβαλλοντικές οργανώσεις Αρκτούρος, Άνιμα, Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία και Καλλιστώ από τη πλευρά των αντιθέτων με την απελευθέρωση των γουνοφόρων ζώων και από την άλλη,
Σωματεία και Πολίτες ενάντια στη γούνα.
Η πρώτη επιστολή  των ΜΚΟ:

''Οι περιβαλλοντικές οργανώσεις Αρκτούρος, Άνιμα, Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία και Καλλιστώ καταδικάζουν την απελευθέρωση των μινκ στην περιοχή της Δυτικής Μακεδονίας.
Πριν λίγες μέρες άγνωστοι απελευθέρωσαν παράνομα ένα μεγάλο αριθμό γουνοφόρων ζώων από εκτροφεία της Δυτικής Μακεδονίας.

Ανεξάρτητα από τα όποια κίνητρά τους η πρακτική της απελευθέρωσης ξενικών ειδών στο φυσικό περιβάλλον είναι επιβλαβής και μπορεί να αποβεί και καταστροφική για την άγρια φύση.
Πέρα από τις όποιες επιπτώσεις σε καλλιέργειες και οικόσιτα, τα ξενικά είδη προκαλούν ζημιές στη άγρια ζωή και σε περίπτωση που αναπτύξουν βιώσιμους πληθυσμούς έχουν σοβαρές και ευρύτερες επιπτώσεις στη βιοποικιλότητα.
Η διαμαρτυρία για την εκμετάλλευση των ζώων και τις συνθήκες διαβίωσής τους δεν είναι θεμιτό να έχει αρνητικές επιπτώσεις στην άγρια ζωή και το φυσικό περιβάλλον.
Τη στιγμή που η βιοποικιλότητα απειλείται από μια σειρά σοβαρών προβλημάτων η επιβάρυνση της με άστοχες πρακτικές διαμαρτυρίας, είναι καταδικαστέα.''


Η απαντητική επιστολή των Σωματείων!

«Με αφορμή τις απαράδεκτες δηλώσεις του Αρκτούρου αλλά και της νέας ανακοίνωσης των Οικολόγων Πράσινων Δυτικής Μακεδονίας, οι οποίοι έσπευσαν για άλλη μία φορά να καταδικάσουν τις τελευταίες απελευθερώσεις γουνοφόρων στη Δυτική Μακεδονία, θα θέλαμε να δηλώσουμε τα παρακάτω.
Θεωρούμε το επιχείρημα σχετικά με τη μη επιβίωση των απελευθερωμένων ζώων και του βασανιστικού, όπως τον χαρακτηρίζουνε θανάτου τους, τραγικά γελοίο, καθώς όλοι γνωρίζουμε ποια είναι η ζωή και ο θάνατος των γουνοφόρων ζώων στα εκτροφεία, έτσι ώστε, το αν θα επιβιώσουν μετά την απελευθέρωση δεν έχει καμία λογική βάση!
Θεωρούμε το επιχείρημα και την ανησυχία τους σχετικά με τυχόν επιπτώσεις στο περιβάλλον επίσης αστείο, τη στιγμή που η παραγωγή γούνας παράγει τοξικά απόβλητα επικίνδυνα όχι μόνο για το περιβάλλον αλλά και την υγεία των εργαζομένων, και κυρίως υποκριτικό, τη στιγμή που μία δραστηριότητα με τις μεγαλύτερες ίσως επιπτώσεις στο περιβάλλον, τους αφήνει εντελώς αδιάφορους. Μιλάμε βέβαια για την εκτροφή των παραγωγικών ζώων, τα οποία τιμούν δεόντως (τα ίδια και τα παράγωγά τους), οι δήθεν οικολόγοι, σε κάθε γεύμα τους!
Γελοίο επίσης και αφελές θεωρούμε το επιχείρημα σχετικά με τη νομιμότητα των επιχειρήσεων, όταν είναι γνωστό ότι μεγάλα εγκλήματα στην ιστορία έχουν γίνει νόμιμα, και όταν στις μέρες μας νομιμότατα οδηγούνται σε αργό θάνατο από πείνα και εξαθλίωση εκατομμύρια άνθρωποι στη χώρα μας, από τα νόμιμα οικονομικά μέτρα, μίας νόμιμης κυβέρνησης.
Τέτοιες δηλώσεις φανερώνουν την πρόθεσή τους να εξυπηρετήσουν τοπικιστικά ή μικροκομματικά συμφέροντα προκειμένου να είναι αρεστοί, αποδεικνύουν την έλλειψη κάθε πολιτικής τόλμης και δείχνουν ανικανότητα να αντιληφθούν τις εξελίξεις, που θέλουν την κατάργηση της γουνοποιίας.
Όποιος θέλει να αναζητήσει τους πραγματικούς υπεύθυνους για αυτές τις ενέργειες, ας στραφεί προς την πολιτεία, η οποία στηρίζει οικονομικά αυτές τις επιχειρήσεις με χρήματα φορολογούμενων πολιτών, η οποία δεν θεσπίζει αυστηρότερους νόμους για την κακοποίηση των ζώων, η οποία συνεχίζει και επιτρέπει τη λειτουργία τσίρκων με ζώα, συνεχίζει και επιτρέπει τη δολοφονία εκατομμυρίων ζώων για την αναψυχή μίας μειοψηφίας αιμοχαρών ηλιθίων κτλ., προκαλώντας την αγανάκτηση του κόσμου με την προκλητική της στάση!!
Και βέβαια, μεγάλο μέρος ευθύνης φέρουν όσες περιβαλλοντικές οργανώσεις και δήθεν οικολογικά κόμματα δεν παίρνουν ξεκάθαρη και ουσιαστική θέση κατά του αιματηρού εμπορίου της γούνας, αποδεχόμενοι με την απραξία τους και τη σιωπή τους τη συνέχισή του.
Μέχρι να έχουν κάποιο σοβαρό έργο να επιδείξουν για τον τερματισμό της γουνοποιίας, ΔΕΝ τους αναγνωρίζουμε ΚΑΝΕΝΑ δικαίωμα να καταδικάζουν τις δράσεις vegan ακτιβιστών!!

Γι’ αυτό κύριοι περιβαλλοντικών οργανώσεων, μέχρι να πάρετε σοβαρή και υπεύθυνη θέση υπέρ των γουνοφόρων ζώων, παρακαλούμε να αφήσετε τους χαρακτηρισμούς των ακτιβιστών ΄΄ανεγκέφαλοι’’ στην άκρη.
Θα έχετε ίσως έτσι μία ελπίδα να σας αντιμετωπίσουμε πιο σοβαρά!''


Τα συμπεράσματα δικά σας!!!





Η Ευρώπη της... Γερμανίας

Aπό τον Γιώργο Ρωμαίο


Εννέα χρόνια στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έζησα από μέσα την πορεία της Ευρωπαϊκής Ενωσης προς το «όραμα» της πολιτικής και οικονομικής «ενοποίησης». Το συμπέρασμα ήταν ότι το «όραμα» χανόταν στις συνεχείς διευρύνσεις, που υπηρετούσαν τα οικονομικά συμφέροντα των «κεντρικών» και «ισχυρών» κρατών της Ενωσης και τα πολιτικο-οικονομικά συμφέροντα των ΗΠΑ, οι οποίες δεν ήθελαν μια ισχυρή Ευρώπη. Στο γεωπολιτικό αυτό παιχνίδι πρωταγωνιστούσε η Γερμανία.

Αφού πέτυχε, με εκπληκτική ταχύτητα και με τη συμβολή της φτηνής εργασίας των ελλήνων, γιουγκοσλάβων, τούρκων και άλλων μεταναστών, τη βιομηχανική ανασυγκρότησή της, έθεσε σε εφαρμογή τη στρατηγική του «οικονομικού ιμπεριαλισμού».

Τα χρόνια της «μικρής» ΕΟΚ το μεγαλύτερο μέρος των διεθνών αγορών ελεγχόταν από τις ΗΠΑ, με το δολάριο να έχει γίνει διεθνές νόμισμα. Ο μόνος σχετικά «ελεύθερος χώρος ήταν η, εκτός Σοβιετικής Ενωσης, Ευρώπη. Η διεύρυνση της τότε ΕΟΚ άνοιγε νέες αγορές. Ελάχιστα τηρήθηκαν τα κριτήρια που είχαν θεσμοθετηθεί για την ένταξη νέων χωρών. Προείχαν οι πολιτικοί στόχοι, που υπέκρυπταν οικονομικά συμφέροντα.

Μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ενωσης ήλθε η διεύρυνση προς Ανατολάς, στα κράτη που είχαν, μετά την ανεξαρτησία τους από τη Μόσχα, προσδεθεί στο αμερικανικό άρμα. Με αυτή τη διεύρυνση η Γερμανία αποκτούσε, με πολιτικά μέσα, τον «ζωτικό οικονομικό χώρο», τον οποίο είχε κατακτήσει με τα όπλα ο Χίτλερ το 1940. Και οι ΗΠΑ αποκτούσαν έναν «δούρειο ίππο» στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Με τις συνεχείς διευρύνσεις η ΕΕ μετεξελίχθηκε σε πολιτική και οικονομική «Βαβέλ» 27 κρατών, με διαφορετική ιστορία, πολιτική κουλτούρα και οικονομική ταχύτητα. Συνέπεια η υπονόμευση της ενοποιητικής διαδικασίας.

Το 1992 επιβάλλεται η μεγάλη μεταρρύθμιση της Ενιαίας Εσωτερικής Αγοράς. Καταργούνται τα δασμολογικά σύνορα και οι αδύναμες οικονομικά χώρες μένουν απροστάτευτες. Τα κοινοτικά προγράμματα συμβάλλουν σημαντικά σε έργα υποδομής και η Κοινοτική Αγροτική Πολιτική διασφαλίζει βασικό εισόδημα στους γεωργούς. Είναι όμως ανέφικτη η βιομηχανική ανάπτυξη με τους ρυθμούς των «μεγάλων» εταίρων. Ετσι οι χώρες αυτές, όπως η Ελλάδα, γίνονται βασικοί καταναλωτές των βιομηχανικών προϊόντων των κρατών του «Διευθυντηρίου» και μέρος των κοινοτικών ενισχύσεων επιστρέφει στις «πηγές» τους.

Η Γερμανία, ισχυροποιημένη μετά την ενσωμάτωση του ανατολικού τμήματος, πρωταγωνιστεί στην καθιέρωση ενιαίου ευρωπαϊκού νομίσματος, του ευρώ, ανταγωνιστικού του δολαρίου, για να αποτελέσει το «διαβατήριο» στις διεθνείς αγορές. Θετικό μέτρο για τη νομισματική σταθερότητα και των αδύναμων κρατών. Αλλά η επιβολή του πλαφόν του 3% στο δημοσιονομικό έλλειμμα συρρικνώνει τις δυνατότητες δανεισμού, από τον οποίο χρηματοδοτούνταν η ανάπτυξη. Ακόμη και σε χώρες, όπως η Ιρλανδία, οι οποίες θεωρούνταν πρότυπο αξιοποίησης των κοινοτικών πόρων.

Η «παγκοσμιοποίηση», η οποία οδήγησε στην απελευθέρωση του διεθνούς εμπορίου, ήταν ένα ακόμη πλήγμα στις αδύναμες χώρες. Διότι τα βασικά προϊόντα, τα οποία εισάγονταν ελεύθερα στην Ευρώπη σε πολύ χαμηλές τιμές, ήταν ανταγωνιστικά των βασικών προϊόντων των φτωχών χωρών, όπως τα κλωστοϋφαντουργικά και τα γεωργικά. Να σημειωθεί ότι το πρώτο πλήγμα σε μια σειρά προϊόντα προέκυψε από τη διεύρυνση προς Ανατολάς.

Ηταν πλέον αναπόφευκτο να πλήξει, κυρίως, αυτές τις χώρες η χρηματοπιστωτική κρίση του 2008. Ηταν τόσο μεγάλες και ριζικές οι αλλαγές στην ΕΕ μέσα σε μία εικοσαετία, ώστε μόνο οι ισχυρές οικονομίες άντεξαν και ωφελήθηκαν από την κρίση, όπως η Γερμανία. Παρά τα όποια λάθη τα υπό ανάπτυξη κράτη ήταν ανέφικτο να απορροφήσουν τις αλλαγές και να προσαρμοστούν στην απόλυτη φιλελευθεροποίηση της Ενωσης, η οποία είχε καταστεί «ένωση κρατών και σύγκρουσης συμφερόντων».

Η παγκοσμιοποίηση όμως ανέδειξε νέους μεγάλους παίκτες στην οικονομική σκακιέρα. Εκεί στοχεύει να παίξει η Γερμανία.


πηγή



Μια ''ματιά '' στην ιστορία του δουλεμπορίου έως σήμερα!

H χρήση σκλάβων αποτελεί ενδημικό φαινόμενο των περισσότερων ανθρώπινων κοινωνιών. 
Από τότε που ο άνθρωπος δημιούργησε κοινωνίες, μετά την ανακάλυψη της καλλιέργειας της γης, και αφού αναγκάστηκε  να παραμείνει στην ίδια περιοχή, άρχισε την ανοδική πορεία προς την πρόοδο.
Οι πόλεμοι όμως ως  καταγεγραμμένοι στο ''DNA της φύσης '' του ανθρώπου, χάραξαν την πορεία του.
Οι αιχμάλωτοι πολέμου ήταν κυρίως οι σκλάβοι των πρώτων οργανωμένων κρατών.
Παραχωρούνταν όμως σκλάβοι και αντί καταβολής του φόρου υποτέλειας....
Απόρροια πολέμου και αυτό!!!

Μέχρι τον 9ο και 10ο αιώνα, αρκετές σύνθετες οδοί δουλεμπόρων λειτουργούσαν στην Ευρώπη και στην Εγγύς Ανατολή. 
Βίκινγκς και Ρώσοι μεγαλέμποροι διακινούσαν σκλάβους από τα Βαλκάνια μεταπωλώντας τους σε χαρέμια της νότιας Ισπανίας και της Βόρειας Αφρικής.
Το χαλιφάτο της Βαγδάτης συγκέντρωνε σκλάβους από τη Δυτική Ευρώπη μέσω Βενετίας, Πράγας και Μασσαλίας, ενώ οι σκλάβοι αραβικής και τουρκικής καταγωγής διέρχονταν μέσω Ανατολικής Ευρώπης και Κεντρικής Ασίας. 
Κατά το 13ο αι. οι Μογγόλοι πωλούσαν σκλάβους στο Καρακορούμ και στην περιοχή του Βόλγα.
Γινόταν και διακίνηση σκλάβων από την Αφρική κυρίως από τις ανατολικές περιοχές ,μέχρις ότου αναμειχθούν οι Ευρωπαίοι.
Μουσουλμάνοι μεγαλέμποροι ,μεταξύ του 9ου και 19ου αιώνα ,ενδέχεται να μετέφεραν μέχρι και 14 εκατομμύρια σκλάβους είτε με καραβάνια διαμέσου της Σαχάρας, είτε με πλοία από λιμάνια της Ανατολικής Αφρικής προς παραλήπτες στη λεκάνη του Ινδικού ωκεανού.


Η ίδρυση όμως των ευρωπαϊκών αποικιών και των υπερπόντιων αυτοκρατοριών μεταξύ 16ου και 19ου αιώνα είδε την αναβάθμιση του σκλαβοπάζαρου σε βιομηχανικό επίπεδο, ως το εμπόριο που θα έθετε τις βάσεις για τη δημιουργία παγκόσμιων εμπορικών δικτύων.
Εμπορικές εταιρείες όπως η αγγλική και η ολλανδική Εταιρεία Ανατολικών Ινδιών ανέπτυξαν το εμπόριο σε πρωτοφανή επίπεδα.
Όμως η μεγαλύτερη πληθυσμιακή μετακίνηση που γνώρισε ποτέ ο πλανήτης ήταν απόρροια της ανάγκης για εργατικό δυναμικό στις φυτείες της Αμερικανικής ηπείρου.
Από τα τέλη του 15ου ως τις αρχές του 19ου αιώνα Ευρωπαίοι μεγαλέμποροι,Βρετανοί και Πορτογάλοι κυρίως, διακινούσαν έναν τεράστιο αριθμό Αφρικανών σκλάβων στον Ατλαντικό .
Τη διακίνηση σκλάβων επιτύγχαναν όχι μόνο από την εκμετάλλευση των υφιστάμενων προσβάσεών τους στα βασίλεια της Κεντρικής και Δυτικής Αφρικής, αλλά εξαπέλυαν επιδρομές στις παράκτιες περιοχές της Δυτικής Αφρικής για τη διασφάλιση επιπλέον φορτίων σκλάβων!!!
Ακόμη και όπλα ή άλλα προϊόντα μεταποίησης της Ευρώπης προσφέρονταν ως αντάλλαγμα για τους σκλάβους που προορίζονταν να εργαστούν στις φυτείες της Καραϊβικής και της τροπικής Αμερικής.
Οι σκλάβοι που μεταφέρθηκαν στο δυτικό ημισφαίριο ενδέχεται να ξεπέρασαν και τα  12 εκατομμύρια.
Οι συνθήκες διαβίωσης ήταν φρικτές αλλά το χειρότερο ήταν το ταξίδι . Από τα λιμάνια εξόδου έως το Νέο Κόσμο και κατά τη διάρκεια του ταξιδιού, οι θάνατοι των σκλάβων υπολογίζονται  στα 4 με 5 εκατομμύρια  ψυχών.


Πολλοί Αφρικανοί ηγέτες απέκτησαν τεράστιες περιουσίες από την παραχώρηση σκλάβων σε δουλεμπόρους άραβες ή Ευρωπαίους.
Ένα τέτοιο παράδειγμα ήταν του βασιλιά Αλβάρε του Κονγκό που συναλλασσόταν με τους Πορτογάλους.
Σήμερα...................μετά τόσα και τόσα χρόνια, τα πράγματα δεν έχουν αλλάξει και πολύ!!!
Αν και ο άνθρωπος  κατέκτησε τη γνώση, εκπολιτίστηκε και τα κράτη ανεξαρτοποιήθηκαν τρόπον τινά, το δουλεμπόριο καλά κρατεί!!!
Με άλλη μορφή φυσικά!!! Κάτω από την ''ομπρέλα'' της καλύτερης ζωής, άνθρωποι ενοικιάζονται, κακοποιούνται και θανατώνονται ,όπως τα πρόσφατα παραδείγματα υπηρετριών στις αραβικές χώρες,  απειλούνται για να πωλήσουν το κορμί τους, εκμεταλλευόμενοι των δουλεμπόρων που τους τάζουν τον παράδεισο!
Αλλά και στα πολιτισμένα κράτη, στο όνομα της εργασίας, υπάλληλοι ενοικιάζονται κατά περίσταση, εκβιάζονται με απόλυση και αναγκάζονται ως σύγχρονοι σκλάβοι να δεχθούν συνθήκες εργασίας ενάντια στο συμφέρον τους.
Όσα χρόνια και αν περάσουν, όσα επιτεύγματα και αν κατορθώσει ο ανθρώπινος νους, οι ''μαύρες ''σελίδες της ιστορίας του ανθρώπου θα συγκλονίζουν!!!





Η κάρτα του μαθητή

Kάρτα του μαθητή ανακοινώθηκε πως θα αποκτήσουν οι μαθητές από την Α' τάξη του Δημοτικού, υποχρεωτικά και θα αφορά την κατάσταση της υγείας τους, που θα έχει σχέση με την παχυσαρκία
Όχι δεν είναι κακό ....από τη μια όψη του νομίσματος! 
Γιατί θα καταγράφεται το βάρος τους, το ύψος τους, οι συνήθειες διατροφής τους, ο δείκτης μάζας του σώματος τους....
Θα ενημερώνονται οι γονείς αν οι μετρήσεις των παιδιών τους, ξεπερνούν τα όρια της Διεθνούς Οργάνωσης Υγείας και θα γίνονται γνωστοί οι κίνδυνοι υγείας του παιδιού.


Όπως δήλωσε στο «Βήμα» ο υφυπουργός Υγείας κ. Χρ. Αηδόνης, «θα πρέπει να παρακολουθείται η ανάπτυξη αλλά και το βάρος των παιδιών από πολύ μικρή ηλικία και αυτό αποτελεί μέριμνα της πολιτείας». 
Η κάρτα θα ανανεώνεται κάθε χρόνο, ώστε γονείς και μαθητές να μπορούν να παρακολουθούν την εξέλιξη της σωματικής διάπλαση των παιδιών.
Με την εφαρμογή της κάρτας ΒΜΙ θα αυξηθούν, βεβαίως, και οι ώρες υποχρεωτικής γυμναστικής στα σχολεία.
Αυτή είναι η μία όψη...
Πάντα όμως το νόμισμα έχει δύο όψεις:
Σε ποιους άλλους θα είναι γνωστά τα στοιχεία της κάρτας;;;

Πρόσφατο παράδειγμα ανησυχίας για την ''άλλη όψη'' του νομίσματος είναι η περίπτωση φιλικής οικογένειας που το 5άχρονο αγοράκι τους αντιμετωπίζει κάποιο πρόβλημα υγείας...
Χρειάζεται λοιπόν παρακολούθηση ετήσια, τέτοιας ποιότητας που το ΙΚΑ δεν προσφέρει. 
Απευθύνθηκαν  σε ασφαλιστικές εταιρείες για  νοσοκομειακή ασφάλεια.
''Βεβαίως δεν σκεφτήκαμε να κρύψουμε το ιατρικό ιστορικό του παιδιού μας'' είπαν. Η απάντηση των ασφαλειών ήταν'' Δεν συμφέρει την εταιρεία μας να ασφαλίσει το παιδί σας'' ...Στην ένσταση των γονιών για αυτή την απάντηση και στη διαβεβαίωση ότι δέχονται να πληρώνουν περισσότερα ασφάλιστρα, η απάντηση παρέμεινε η ίδια!
Και δεν ήταν σκληρή στάση-- με σκοπό το κέρδος-- μιας και μόνο ασφάλειας.
Όλες όσες επισκέφτηκαν τους είπαν ακριβώς το ίδιο!!
Μήπως η  άλλη όψη του ''νομίσματος''  θα είναι η εκμετάλλευση των στοιχείων της κάρτας, που κανείς δεν διαβεβαιώνει  ότι στο μέλλον δεν θα περιλαμβάνει και άλλα προσωπικά δεδομένα, ώστε οι αδύναμοι οργανισμοί, οι μη συμφέροντες για το κράτος και τις εταιρείες να περιθωριοποιούνται;;;
Ασφαλώς και η παχυσαρκία είναι ασθένεια! 
Ασφαλώς και πρέπει να καταπολεμάται!
Αλλά η ενημέρωση των γονιών για το πάχος του παιδιού τους --λες και δεν το βλέπουν οι γονείς-- τι θα προσφέρει;;;
Οι λόγοι που τα παιδιά και αργότερα ενήλικες παχαίνουν είναι--εκτός από κληρονομικούς παράγοντες και προβλήματα υγείας-- η κακή διατροφή ή η ''φαστ φουντ'' διατροφή , και η έλλειψη κίνησης .
Όταν οι γονείς εργάζονται σχεδόν όλη την ημέρα, τα παιδιά ασφαλώς θα τρώνε μη υγιεινά σκευάσματα έτοιμων φαγητών.
Αλήθεια γιατί δεν απαγορεύονται να πωλούνται όλα τα επικίνδυνα για την υγεία των παιδιών τρόφιμα;;;
Η έλλειψη πραγματικής ενημέρωσης στα σχολεία, για την υγιεινή διατροφή είναι αισθητή. Κανένα παιδί δεν θα προτιμήσει το σάντουιτς με το μαύρο ψωμί, τα λαχανικά και το μήλο που θα έχει πάρει από το σπίτι, όταν απέναντι από το σχολείο του πωλούνται σοκοφρέτες και γαριδιάκια και όλα αυτά που δεν είναι υγιεινά!!!!

Ακόμη, η πίεση  και η έλλειψη ελεύθερου χρόνου των παιδιών είναι μια αιτία που  περνούν την ημέρα τους καθισμένα τις περισσότερες ώρες διαβάζοντας για το σχολείο αλλά και για τα εξωσχολικά τους μαθήματα όπως ξένες γλώσσες, απαραίτητες ως όπλα για την εργασιακή τους αποκατάσταση.
Πού να γυμναστούν;;; Πού να κινηθούν;;;
Η γυμναστική στα σχολεία, όσο και να αυξηθεί δεν αποτελεί λύση!
Μετά από έρευνες, έχει αποδειχθεί ότι παχύσαρκα άτομα είναι τα φτωχά άτομα!!
Αλλαγή βιοτικού επιπέδου, απαιτεί αλλαγή οικονομικής στάθμης των οικογενειών.
Σήμερα που η φτώχεια αυξάνεται, οι ειδικοί αναμένουν αύξηση της παχυσαρκίας!!
Περισσότερα πάρκα σε διάφορες γειτονιές χρειάζονται, με πράσινο και χώρους ελεύθερους για να κινούνται τα παιδιά  ...ασφαλή, χωρίς φόβο....
Πλατείες για να παίζουν τα παιδιά , να κινούνται , να τρέχουν, να κάνουν ποδήλατο...χρειάζονται και όχι ''στέκια'' μεθυσμένων αστέγων μεταναστών...

Αλλαγή στο ωράριο του εργαζόμενου γονέα, του ένα τουλάχιστον, για να ασχολείται με το παιδί του...
Όχι μείωση μισθών των οικογενειών, αφού η υγιεινή διατροφή χρειάζεται και γερό ''πορτοφόλι''!.
Σωστή παιδεία στα σχολεία ώστε ο μαθητής να μην χρειάζεται να απασχολείται πολύ στο σπίτι, για  να έχει ελεύθερο χρόνο για να ...παίξει, να κινηθεί!!!
Δωρεάν προγράμματα άθλησης για παιδιά σε όλες τις γειτονιές....και μεγάλος έλεγχος,  για επικίνδυνα αναβολικά ,στα αθλητικά κέντρα που τα παιδιά αθλούνται σήμερα , είναι η σωστή μέριμνα για το παιδί...

Έτσι παύουν να δυσπιστούν οι γονείς και να προφυλάσσουν τα παιδιά τους από τον αθλητισμό.
Χρειάζεται με λίγα λόγια σωστή πολιτική που να δείχνει ''αγάπη στον πολίτη'' και ιδιαίτερα στο παιδί..
Και η σωστή πολιτική αποτελεί μέριμνα της πολιτείας!!
Όλα τα άλλα είναι απλά υποκρισία ή ............ύποπτων προθέσεων!!!






Μπορείς να γίνεις και εσύ....Πυθία;;

     Μία πρόσφατη έρευνα που δημοσιεύθηκε σε ένα από τα πιο σημαντικά επιστημονικά περιοδικά, το New Scientist, έρχεται να δικαιώσει τους ανθρώπους που προβλέπουν το μέλλον και τόσο έχουν αμφισβητηθεί.
Ο καθηγητής ψυχολογίας Ντάριλ Μπεμ του Πανεπιστημίου Κορνέλ της Νέας Υόρκης, με τη συμμετοχή 1.000 εθελοντών, έκανε εννέα πειράματα και διαπίστωσε πως στα οχτώ από αυτά οι συμμετέχοντες χωρίς να το συνειδητοποιήσουν, έκαναν μελλοντικές προβλέψεις, όπως ερωτήματα και λέξεις που θα τους έδιναν, θέση των εικόνων κ.α.
  Οι προβλέψεις τους ήταν τέτοιες ώστε να αποκλειστεί η σύμπτωση. Η έρευνα επισημαίνει πως ο άνθρωπος, όχι μόνο μπορεί να δει το μέλλον, αλλά και με τις πράξεις του να το επηρεάσει!
Ένας άλλος Αμερικανός ψυχολόγος, ο Γιόακιμ Κρούγκερ, μόλις έμαθε τα αποτελέσματα των πειραμάτων και της έρευνας, αντέδρασε πολύ λέγοντας πως είναι «γελοίο» να πιστεύει κανείς πως οι άνθρωποι διαθέτουν μαντικές ικανότητες. Αναγνώρισε όμως και αποδέχτηκε πως η διαδικασία και η μεθοδολογία των πειραμάτων ήταν σωστή.
Υπάρχει στ' αλήθεια η δυνατότητα των ανθρώπων να προλέγουν το μέλλον;;;
Αν ναι ....τότε τα μέντιουμ θα αποκτήσουν πολύ δουλειά και σεβασμό από τους αμφισβητίες...

Όμως ας θυμηθούμε και λίγα για την Πυθία, στις προβλέψεις της οποίας ''ακουμπούσαν'' μεγάλοι ηγέτες του αρχαίου κόσμου..........
 Η Πυθία δεν ήταν ένα συγκεκριμένο πρόσωπο αλλά η εκάστοτε πρωθιέρεια  του θεού Απόλλωνα στο Μαντείο των Δελφών η οποία, ευρισκόμενη σε έκσταση  μετέφερε τους χρησμούς των θεών. Οι χρησμοί της ήταν διατυπωμένοι με τρόπο συνήθως λακωνικό, διφορούμενο και δυσνόητο.
   Η λέξη "πυθία" πιθανότατα προέρχεται από τον «πύθωνα», ένα φίδι - δράκο που σκότωσε κατά τη μυθολογία ο Απόλλωνας για να κυριεύσει το χώρο του μαντείου στους Δελφούς. Αρχικά η Πυθία εκλεγόταν από τις ευγενικής καταγωγής παρθένες των Δελφών αλλά στη συνέχεια αποφασίστηκε να είναι ηλικίας πάνω από 50 χρόνων. Πρώτη Πυθία του Μαντείου των Δελφών κατά την Ελληνική Μυθολογία ήταν η Φημονόη.
    Πριν από κάθε χρησμοδότηση η Πυθία  έπινε νερό από την Κασταλία πηγή, μασούσε φύλλα δάφνης και ανέβαινε σ' ένα σκαμνί με τρία πόδια. Κάτω από το σκαμνί έβγαιναν αναθυμιάσεις από διάφορα βότανα που καίγονταν απελευθερώνοντας υψηλές ποσότητες μεθανίου. 
Έτσι η Πυθία ερχόταν σε έκσταση και έβγαζε ασυνάρτητες κραυγές. Οι ιερείς της "μετέφραζαν" τις κραυγές  σε έμμετρους χρησμούς, με διφορούμενη πάντα σημασία. 
Η "Πυθία" ανήκε στις πρώτες "Σίβυλλες" της αρχαιότητας και ήταν ιερό πρόσωπο όπως όλοι οι μάντεις.

πηγή




Μέθοδος για την πάταξη της ανεργίας είναι η κίνηση'' ανώνυμοι άνεργοι''!

H ανεργία παίρνει την ανιούσα κάθε μέρα...
Άνθρωποι χάνουν τις δουλειές τους, κλείνουν τις επιχειρήσεις τους, χάνουν την δυνατότητα της αξιοπρεπούς διαβίωσης.
Μια πρωτότυπη ιδέα είχε ο κ .Γιάννης Στεφάνου, φωτογράφος στο επάγγελμα, που όμως σκοπεύει να κλείσει την επιχείρησή του, επειδή “δεν βγαίνει”.
Τι έκανε λοιπόν;;;
Μια κίνηση ...οι ''ανώνυμοι άνεργοι''...........
Η κίνηση “ανώνυμοι άνεργοι”, που έκανε την εμφάνισή της προ διμήνου, στοχεύει στη δημιουργία συνεταιρισμού ανέργων, με στόχο, τι άλλο, τη δουλειά.

 Το σκεπτικό του είναι να δημιουργηθεί μια επιχείρηση, όπου ο κάθε άνεργος θα “καταθέτει” ως μετοχικό κεφάλαιο την εργατική του δύναμη.
 Όπως εξηγεί, ο συνεταιρισμός θα επιδιώκει συνεργασίες και συμπράξεις με επιχειρήσεις, φορείς, χορηγούς και άλλους, με σκοπό να αναλαμβάνει εργολαβικά την παροχή υπηρεσιών.
 “Για παράδειγμα, θα μπορούσαμε να συνεργαστούμε με τα ΕΛΤΑ στη διανομή φυλλαδίων”, λέει. Οι άνεργοι-μέτοχοι θα βρίσκουν ένα μεροκάματο και θα εισπράττουν μέρισμα από τα συνολικά κέρδη της εταιρείας.
Ωστόσο, όπως σπεύδει να διευκρινίσει ο εμπνευστής της ιδέας, “δεν πρόκειται για επιχείρηση ενοικίασης υπαλλήλων, αυτό είναι δουλεμπόριο, στον συνεταιρισμό όλα τα μέλη θα είναι ισότιμα”.
Ο ίδιος οραματίζεται ότι ο συνεταιρισμός θα αναζητά επιχειρηματικές ευκαιρίες και θα βρίσκει καινοτόμους και πρωτότυπους τρόπους ανάπτυξης, με στόχο τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, μόνιμων ή προσωρινών.
“Η κίνησή μας δεν έχει σχέση με φιλανθρωπία ή ελεημοσύνη” υποστηρίζει ο κ. Στεφάνου, ο οποίος πιστεύει ότι ένα τέτοιο συνεργατικό σχήμα θα μπορούσε να υποστηριχθεί από μεγάλες εταιρείες, στο πλαίσιο δράσεων εταιρικής κοινωνικής ευθύνης.
Μέχρι στιγμής, η κίνηση “ανώνυμοι άνεργοι” έχει σαράντα μέλη, κυρίως από την Αθήνα, επειδή “οι άνεργοι αναζητούν άμεσα μια θέση εργασίας, λίγοι μπαίνουν στη διαδικασία μιας μεσοπρόθεσμης προοπτικής όπως ο συνεταιρισμός”.
Αρκετά ανορθόδοξη μέθοδος πάταξης της ανεργίας, αλλά η πορεία της κίνησης αυτής θα καταγραφεί στο μέλλον.
Οι καιροί βέβαια απαιτούν και δικαιολογούν ''ανορθόδοξες'' μεθόδους με σκοπό το συνταγματικό δικαίωμα του ανθρώπου ....την εργασία.

πηγή